Recensies

Seniorenorkest “Echo der Golven” maakt belofte waar

Het seniorenorkest “Echo der Golven” heeft op haar voorjaarsconcert (20 april 2018) de belofte van een divers concert geheel waar gemaakt.

Het voorjaarsconcert vond voor het eerst plaats in kerkcentrum De Ontmoeting; het was merkbaar, dat het orkest hier wat vrijer kon spelen en ook voor de toeschouwers was het een aangename locatie. Deze waren in een niet onaanzienlijk aantal gekomen; ruim 120 bezoekers!

Zij werden getrakteerd op een mooie opening met het “Nearer my God to Thee” van Bert Appermont, gevolgd door “Consolation” van Jan de Haan. Bij de uitvoering van deze nummers, was de hand van dirigent Jan Huzen zichtbaar; mooie dynamiek en goede stemming.

De uitvoering van From the Sea was best een opgave voor dit orkest, maar zij brachten dit modernere stuk netjes, met aanvulling van geluidseffecten, die samen met de beelden een mooie muzikale indruk gaven van het ontstaan van de polder.

Na de pauze maakte vooral het saxofoon ensemble indruk met vijfdelige stuk “Oude Hongaarse dansen uit de 17e eeuw” van Ferenc Farkas. Dat er hard gestudeerd is op dit nummer bleek wel en dit werd beloond met een mooie uitvoering er van en een groot applaus van het publiek.

Het contrast was verrassend, behoorlijk groot en erg leuk met het stuk “Queen on stage” dat met verve gebracht werd.

Het seniorenorkest sloot vrolijk en goed af met “What a wonderfull world” en We’ll meet again”, uit volle brost meegezongen door het aanwezige publiek.

Een mooie avond om op terug te kijken en een uitdaging om dit volgend jaar ook weer voor elkaar te krijgen!

Seniorenfestival Surhuisterveen 2017

Vroeg opstaan, 8.00 uur in de bus en om 9.30 op het podium van “De Flambou” in Surhuisterveen om in te spelen voor deelname aan het Senioren Festival voor koren en orkesten.
Een evenement waar Echo der Golven wordt beschouwd als vaste deelnemer. Jammer genoeg waren enkele leden door omstandigheden afwezig, waaronder Aalt v.d.Weg, de aanvoerder van de euphonium-/baritonsectie, die nog in het ziekenhuis verbleef.

Helemaal gerust trokken wij niet naar de Friese landouwen. Op het programma van Echo stond “Rhapsody from Scotland” van Henk van Lijnschooten. Daar is helemaal niets mis mee, integendeel, het is een prima stuk met alles erop en eraan wat het maken en luisteren naar muziek zo leuk maakt. Alleen de moeilijkheidsgraad was een beetje onderschat, zo bleek bij de repetities. Er ontstond toch wel enige twijfel of het tot een redelijke of goede uitvoering zou leiden. Ondanks die twijfel besloot dirigent Jan Huzen na overleg met de muziekadviescommissie dat het stuk toch gespeeld kon worden. Dirigenten hebben altijd gelijk, want inderdaad kwam het tot een acceptabele uitvoering; veel van wat tijdens de soms lange repetities verkeerd ging, werd nu wél behoorlijk gespeeld.

Het overige van het repertoire kwam goed uit de verf, met name “Yellow Mountains” van Jan de Haan viel op door een mooie en zuivere klankverhouding.

Een mars ontbrak niet, (wat moet een harmonie zonder mars?). Gekozen was voor “Punjaub" een mars uit het “ijzeren repertoire” dat voornamelijk werd geschreven tussen 1893 en 2010, toen de militair orkesten hun huidige vorm kregen en de dirigenten daarvan volop componeerden, veelal voor hun eigen formatie.

Jan de Haan, bekend componist, dirigent en ex-muziekuitgever verzorgde de professionele beoordeling. Voor het overige zou ik kunnen verwijzen naar de verslagen van de vorige jaren. Ook nu weer een indrukwekkend optreden van Harmonieorkest Fryslan H2002.
Het optredenvan Brassband 50+ uit Leeuwarden wil ik niet onvermeld laten; met een bijzonder fraaie orkestklank bevestigden zij de stelling dat écht muziek maken niet alleen bestaat uit het zoveel mogelijk noten spelen in de kortst mogelijke tijd!

Ook nu werd de dag besloten met het verblijf in een eetgelegenheid van Oosterse afkomst ,waar bleek dat het mogelijk optreden van wat vermoeidheid niet opgewassen was tegen de eetlust.

Echo der Golven kent al jaren een drietal “grote”optredens: het Seniorenfestival en het Nieuwjaars- en Voorjaarsconcert. Het eerste zit erop. Aan de slag voor het volgende!

Urk, Willem van der Veer

BLAASESTAFETTE 2017

Er was lang naar toegewerkt; een "blaasestafette" waaraan alle Brassbands, Harmonie-, Fanfare-orkesten uit de Noordoostpolder deelnamen, aangevuld met enkele andere muziekgezelschappen eveneens uit de polder. Een evenement, waarbij het muzikale "estafette-stokje" steeds op muzikale wijze werd doorgegeven. Ondanks het mindere weer; hebben alle muzikanten hun beste beentje voorgezet en werd de dag besloten in de Beurszaal van Theater 't Voorhuys, waar alle muzikanten (ca. 180!!) het stuk "From the Sea" speelden. Dit was de primeur van het stuk, in opdracht van de orkesten gecomponeerd door Geert Jan Kroon, ter ere van het jubileum van de Noordoostpolder "75 jaar droog"

Onderstaande foto's (met dank aan Cobie Reuvers) spreken voor zich:

VOORJAARSCONCERT 2017

Met trompetgeschal uit “Nordic Fanfare and Hymn”werden de bezoekers van het voorjaarsconcert van Echo der Golven welkom geheten op 31 maart 2017 in het Muzisch Centrum. (De oerzakelijke nieuwe benaming “Cultuurbedrijf” ligt mij nog niet zo erg). Hen wachtte een avondvullend en veelzijdig muziekprogramma, serieuze en lichte muziek wisselden elkaar af.

Om met een tegenstelling te beginnen; het ingetogen tot nadenken stemmende “Meditation” van Jan de Haan (solisten Aalt van der Weg; euphonium en Diny Geerts; altsaxofoon), tegenover het uitbundige “Sax Bomb”, een onvervalste boogie-woogie met de saxofoonsectie van Echo als virtuoos middelpunt.

Een knetterende paso-doble tegenover een aantal koralen, een mars, een bewerking van het overbekende “Waltzing Mathilde”, wij doen maar een greep.

(foto, Wim en Maria José Rocha-Ten Hove)

"Bells and Pipes of Freedom” verdient een aparte vermelding. In dit verre van eenvoudig te spelen werk komt namelijk een zelden voorkomend verschijnsel voor: pratende muzikanten bij het citeren van een in het Latijn uitgesproken gebed.

Behalve enkele elders eerder gespeelde stukken werd van dirigent Jan Huzen verwacht dat hij in korte tijd het orkest de nieuwe werken zou bijbrengen; een bijna onmogelijke taak, zeker als een groot deel van de muzikanten bestaat uit 70- en 80- plussers.

Nog even een misverstand uit de weg helpen: lichte muziek is niet hetzelfde als gemakkelijk te spelen muziek. De melodie mag dan lekker in het gehoor liggen, de door de bewerkers aangebrachte accenten en versieringen vergen een uiterste concentratie van de spelers, vooral op ritmisch gebied.

Natuurlijk zal een kritisch toehoorder men enige verstand van zaken ergens een minder geslaagde inzet of iets dergelijks hebben gehoord. Al met al was het een geslaagd optreden met positieve reacties van het publiek en heeft Echo haar plaats in het Flevolandse muziekleven weer waargemaakt! Zoals inmiddels al enkele jaren de gewoonte is besloot Echo haar optreden met het door Jan Huzen bewerkte “We’ll meet again”.

Trombonist Wim van Pelt selecteerde de beelden bij de gespeelde werken, Steven van Dongen zorgde voor het in beeld brengen daarvan en Janny van Dongen verstrekte informatie over de diverse composities.

Voorzitter Jan Otten noemde tijdens de opening muziek maken een vorm van verslaving. Maar dan wel een positieve! Nog even een conclusie mijnerzijds: wie jong met muziek maken begint en dat tientallen jaren volhoudt heeft zich een even mooie als moeilijke hobby op de hals gehaald.

Wim van der Veer, april 2017

Senioren spelen voor Senioren

Echo der Golven kent drie jaarlijkse evenementen; het nieuwjaarsconcert van de drie samenwerkende ouderenorganisaties is er daar één van. Dinsdag 10 januari jongstleden was het weer zo ver. Ditmaal (al voor de vijfde keer) werd een gevarieerd programma gepresenteerd, waarbij er naast de werken van het orkest ook andere muziekvormen te beluisteren waren.

Het zat de organisatoren dit keer niet mee; door ziekte van enkele deelnemers moesten sommige programma onderdelen vervangen worden.
Gelukkig was organist/pianist Anne Kroeze als meewerkend musicus en solist aanwezig en werden de ontbrekende nummers door hem vervangen met een meesterlijke piano-improvisatie en begeleidde hij moeiteloos een zangduo.

Het was een muziekmiddag voor iedereen en dus kwamen er vele soorten muziek voorbij, waaronder die van Bach (Anne Kroeze) en van Händel (Seniorenorkest). Anne Kroeze liet het publiek kennis maken met de hedendaagse wijze van componeren; of die muziek het honderden jaren zal volhouden, als die van eerder genoemde "oude jongens" kan betwijfeld worden en zal de tijd uitwijzen.

Echo der Golven heeft eveneens geen moeite met "veelzijdigheid"; een vrolijk "Playing Trombones" door de trombonesectie tegenover het serieuze "Meditation" van Jan de Haan, om een paar uitersten te noemen. Enkele nummers werden samen met organist Anne Kroeze gespeeld.

In ieder geval liet Echo der Golven horen dat het orkest beslist geen verzameling "zielige oudjes" is, die op woensdagochtend zo maar een "eindje weg toeteren". Vanzelfsprekend heeft dirigent Jan Huzen een groot aandeel in het muziek gebeuren.

Een prima optreden werd ook verzorgd door het zangduo Jole Briët (sopraan) en Sijds Tichelaar (tenor), met een drietal aria's uit bekende operettes. Goed gezongen en amusant gepresenteerd.

Het concert wordt al jaren goed bezocht (zie bovenstaande foto); dit jaar moest men zelfs zoeken naar een stoel. Hopelijk blijft het door de Rabobank NOP/Urk gesponsorde evenement nog lang bestaan.

Nog even dit; iedereen die optreedt, op welk gebied ook, hoede zich voor de gedachte "het zijn maar oudjes". Uw schrijver was de gehele middag aanwezig en kwam tot de conclusie: "dat valt 100% mee!"

Wim van der Veer, januari 2017

Echo doet het goed in Surhuisterveen

12 oktober 2016 : het is weer zover, Echo der Golven stapt in de bus voor deelname aan het Seniorenfestival in de Flambou in Surhusterveen, waar het festival voor de 14e keer plaatsvond.

En dat alles voor niks, het evenement wordt dermate gesponsord en gesubsidieerd dat deelname, toegang, programmaboekje enz. gratis is. Met 15 deelnemende formaties, 7 orkesten, 8 koren, was de dag goed bezet. Het overgrote deel van de spelers/zangers behoort tot de “vaste klanten”. Zoals altijd was het verschil in aantallen muzikanten bij de orkesten groot: van 21 tot 67!

Echo behoort met haar 40 muzikanten bij de kleinen, maar dat was geen beletsel om op verantwoorde wijze muziek te maken. “Met verantwoorde wijze” doen wij het orkest een beetje tekort, want met name de eerste 2 gespeelde composities maakten veel indruk.
Free World Fantasy ( Jacob de Haan ) en Meditation ( Jan de Haan ) werden uitstekend vertolkt, volgens dirigent JanHuzen beter dan ooit. De absolute stitte in de zaal tijdens het ingetogen “Meditation” bewees hoe het publiek in de ban van het werk was geraakt. De gave solistische bijdragen van Aalt van der Weg (euphonium) en Diny Geerts (alt-sax) mogen zeker niet worden vergeten.
Jurylid Jacob Slagter was gezien zijn rapport best tevreden . Vanzelfsprekend doet iedereen zijn best en willen alle deelnemers laten horen wat zij kunnen. Dat leidt tot verschillende reacties, zoals die van een naast mij gezeten oudere heer die over het optreden van een groot fanfare-orkest zei: “het zal allemaal wel goed zijn maar ik hoor geen mooie melodieën”.Hij dacht aan vroeger, toen de betere amateurs stukken speelden als Dichter und Bauer, Leichte Kavalarie, Orpheus in de onderwereld enz., enz. Een beetje voelde ik wel met hem mee, al levert het huidige repertoire voldoende muziek op die plezierig is om te spel en (ook belangrijk) om naar te luisteren.
Wat dat betreft deed Echo het helemaal zo slecht niet. Samengevat een prima uitstapje, met een bevredigend optreden.

Net als de voorgaande jaren gingen wij samen eten, opnieuw in het Voorhuis. En ook deze keer kwam ik tot de conclusie dat maagklachten niet behoren tot de ouderdomsverschijnselen bij de leden van Echo der Golven en hun aanhang.

Urk, 18-10-2016 Wim van der Veer

Verrassend Voorjaarsconcert Echo der Golven (2016)

Orkest en dirigent hadden al aangegeven dat het concert dit jaar in vorm en inhoud wat af zou wijken van datgene, wat men van Echo der Golven gewend was.
Daarmee heeft men verwachtingen gewekt en de lat hoger gelegd, maar de positieve reactie van het publiek, afgelopen vrijdag na het concert in Muzisch Centrum, gaf aan dat dit een goede keuze was.

De muziekstukken waren gevarieerd in lengte, stijl en moeilijkheidsgraad; het eerste deel werd door het volledige orkest verzorgd, met leuke up-tempo muziek met solo voor drie (!) trombones en variaties op thema’s van Amerka’s oorspronkelijke bewoners, de indianen en Klezmermuziek.

Na de pauze hebben een drietal ensembles in verschillende bezetting een pallet aan korte muziekstukken gepresenteerd, van o.a. Handel, Bach, Elton John en Peretti. Daarna pakte het voltallige orkest de draad weer op met de beloofde funk, blues, soul. De afsluiting met Glenn Miller en het uit volle borst meegezongen We’ll meet again paste er goed bij.

Een mooi en goed uitgevoerd concert met soms een oneffenheidje, maar het is een amateur-senioren orkest, en in dat besef was de staande ovatie aan het slot volkomen verdiend.

Netjes omgeven met inleidingen en passende beelden. Als Echo der Golven zo “jeugdig” en verzorgd blijft concerteren, verdient dit een pluim en zijn deze concerten iets om naar uit te kijken.

Emmeloord, Maart 2016, WvP